දැන් රටේ ජනතාව සිටිනුයේ මැතිවරණය දෙස බලාගෙනය. එහෙත් ඔවුන් එසේ සිටියදී පසුගිය දිනවල සිදුවූ වැදගත් සිදුවීම් රැසක්‌ද විය. ඒ අතරින් බරපතළම කරුණක්‌ වූයේ එක්සත් ජාතීන්ගේ ඊනියා නියෝජිත පිරිසක්‌ යළිත් වරක්‌ ශ්‍රී ලංකාව අරබයා ප්‍රබල අතපෙවීමක්‌ සිදු කිරීමය.
මේ නියෝජිත පිරිස වූයේ දින එකොළහක නිල සංචාරයක්‌ සඳහා මෙරටට පැමිණි අත්තනෝමතික රඳවා ගැනීම් පිළබඳ එක්සත් ජාතීන්ගේ ක්‍රියාකාරී කමිටුවය. මේ පිරිස ඊනියා නියෝජිත පිරිසක්‌ යෑයි අප හඳුන්වන්නේ ඇයි?
එසේ කීමට සිදුව තිබෙන්නේ ඓතිහාසික වෛරයකින් මෙන් ශ්‍රී ලංකාවට පැමිණ ක්‍රියාත්මක වූ ඔවුන් මනීමරු ත්‍රස්‌තවාදී රැළක්‌ වෙනුවෙන් කඳුළු සලමින් පක්‍ෂග්‍රාහී ලෙස කටයුතු කරන අතරේ මෙරට සිංහල, දෙමළ ජාතික අසමගියක්‌ මතුවන පරිදි ප්‍රසිද්ධියේම පෙනි සිටි නිසාය.
පැහැදිලිවම කිවහොත් අත්තනෝමතික රඳවා ගැනීම් පිළිබඳ සොයන්නට ආ මොවුන් “එක්සත් ජාතීන්” කියන වදනටද නිගා දෙමින් මෙරට ගත කළ දින එකොළහ තුළම සිදු කළේ අත්තනෝමතික වැඩය. හිතුවක්‌කාරකම්ය. බලහත්කාරකම්ය. එහෙත් සියල්ල සිදු කෙරුණේ වත්මන් ආණ්‌ඩුවේ නිවටකමට ආවරණය වීමෙනි.
මේ පිරිස එක්සත් ජාතීන් නියෝජනය කළේ නම් සර්ව සාධාරණ විය යුතුය. පක්‍ෂග්‍රාහි නොවිය යුතුය. ඔවුන් අපට කියන අත්තනොමතිකභාවය ඔවුන් තුළ නොතිබිය යුතුය. එහෙත් මේ නියෝජිතයේ එසේ කටයුතු නොකළහ.
ඔවුන් මෙරටට පැමිණි දිනයේ සිට සිදු කළේ රටේ ඇති යුද හමුදා බුද්ධි බළකා කඳවුරුවලට මෙන්ම වෙනත් ආරක්‍ෂ අංශ කඳවුරුවලට කඩා පනිමින් එම කඳවුරුවල අස්‌සක්‌ මුල්ලක්‌ නෑර ඇවිද ගොස්‌ මහා විමර්ශන සිදු කර ලූනු බිකක තරම් දෙයක්‌වත් සොයාගත නොහැකිව ආපසු යැමය.
එසේ කිසිවක්‌ සොයාගත නොහැකි වුවද ඉදිරියේදී මොවුන් ඉදිරිපත් කරන වාර්තා තුළින් ශ්‍රී ලංකාවට එරෙහිව සුපුරුදු ලෙස නොයෙකුත් චෝදනා නැගෙන්නට නම් බැරි නැත. එක්‌ අතකට බලන කල අද එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය පක්‍ෂග්‍රාහී එකක්‌ බවට එක්සත් ජාතීන් තුළින්ම චෝදනා නැගෙද්දීත් ඔවුන් ශ්‍රී ලංකාව සම්බන්ධයෙන් හැසිරෙන ආකාරය දෙස බලන විට මේ පිරිස මෙසේ කටයුතු කිරීමේ අරුමයක්‌ද නැත.
ලෝක සිතියමේ බලවත් මර්මස්‌ථානයක පිහිටි ශ්‍රී ලංකාව තම තමන්ගේ ජාත්‍යන්තර දේශපාලන දැක්‌මේදී ඔවුන්ට ඉතා වැදගත්ය. එනිසා මේ රට ශක්‌තිමත් වීම ඔවුන් රුස්‌සන්නේ නැත. ජාතික අසමගිය, දුප්පත්කම, අභ්‍යන්තර ගැටුම් ආදිය තුළ ශ්‍රී ලංකාව අරාජිකව තිබෙනු දැකීම ඔවුන්ගේ එකම අරමුණය.
එසේ නොවේ නම් යුද්ධය අවසන්ව අප ත්‍රස්‌තවාදය පරාජය කර වසර දහයකට ආසන්න කාලයක්‌ ගතවී තිබියදීත් අදටත් මොවුන් එක්සත් ජාතීන්ට මුවා වී අපට කෙනහිලිකම් කරමින් කොටින්ට හා බෙදුම්වාදයට පණදෙන්නට වෙහෙසෙන්නේ වෙන මොන අහවල් කෙංගෙඩියකටද?
මෙලෙස ශ්‍රී ලංකාවට පැමිණ අත්තනෝමතික ලෙස හමුදා කඳවුරුවලට කඩා වැදුණු එක්සත් ජාතීන්ගේ නියෝජිත පිරිස ඒ අතරතුර අත්අඩංගුවට ගත් දරුණු කොටි ත්‍රස්‌තවාදීන් රඳවා සිටින බන්ධනාගාර වෙතද ගියහ.
එසේ ගියේ බන්ධනාගාරවල රඳවා කොටින්ගේ සුවදුක්‌ විමසා කඳුළු පිසින්නටය. අත්නෝමතික රරඳවා ගැනීම් සොයන්නට පැමිණි ඔවුන් එසේ කොටි ත්‍රස්‌තවාදීන් සිටි සිරකුටි වෙත ගියද යහපාලනය පැමිණීමෙන් පසුව විවිධ කතා කියමින් අත්අඩංගුවට ගෙන සිරගත කර සිටින හමුදා සාමාජිකයන් බැලීමට නම් නිකමටවත් නොගියේය.
ඔවුන්ගේ එකම අරමුණ වී තිබුණේ එල්ටීටීඊ ත්‍රස්‌තවාදීන්ගේ තත්ත්වය කුමක්‌දැයි සොයා බලමින් මේ කොටි ත්‍රස්‌තයන්ට නිදහස හිමි කර දීම සඳහා රජයට බලපෑම් කිරීමය. රට පුරා බෝම්බ අටවමින් අමු අමුවේ මිනිස්‌ ඝාතන සිදු කළ ඔවුන්ට අනුව ලෝකයේ තිබූ දරුණුම ත්‍රස්‌තවාදී සංවිධානයේ සිටි ත්‍රස්‌වාදීන්ට අද එක්සත් ජාතීන් මෙසේ කරුණාව දක්‌වන්නේ කුමක්‌ නිසාද?
එසේ සිදු කරන්නේ මෙහි ඉහතින් සඳහන් කළ කුහක අරමුණ නිසා නොවන්නේද? අවසානයේ මෙසේ රට වටේ ගිය එක්සත් ජාතින්ගේ නියෝජිත පිරිස ඉකුත් සිකුරාදා තමන් කළ සොයා බැලීම් පිළිබඳ මාධ්‍ය දැනුවත් කිරීම සඳහා මාධ්‍ය හමුවක්‌ කැඳවූහ.
එක්සත් ජාතීන්ගේ පමණක්‌ නොව, අත්තනෝමතික රඳවා ගැනීම් පිළිබඳ සොයන්නට මෙරටට පැමිණ කොටින්ට කඩේ ගිය මේ යූඑන් නඩයේ කෙරුවාවේ තරම ලොක්‌යටම හෙළි වූයේ මේ මාධ්‍ය හමුව අතරතුරදීය.
මේ පිරිස විමර්ශනයක්‌ සඳහා ශ්‍රී ලංකාවට එන බව ප්‍රකාශ වූ දින පටන් ඔවුන් හමුවී විශේෂිත පැමිණිල්ලක්‌ ඉදිරිපත් කිරීමට සූදානම් වූ පිරිසක්‌ ද රටේ වූහ. ඒ වැල්ලවත්තේ තරුණයන් පස්‌ දෙනකු ඇතුළු පුද්ගලයක්‌ එකොළොස්‌ දෙනකු පැහැරගෙන ගිය බව පවසමින් සැකපිට අත්අඩංගුවට ගෙන බන්ධනාගාරගත කර සිටින නාවික හමුදා බුද්ධි අංශයේ රාජකාරි කළ කමාණ්‌ඩර් ඩීකේපී දසානයකගේ බිරිඳ ඇතුළු දරුවන් සහ කමාණ්‌ඩර් සුමිත් රණසිංහගේ දරුවන් දෙදෙනාය.
මේ නාවික විරුවන් පිරිස අත්අඩංගුවට ගෙන මේ වන විට මාස ගණනාවක්‌ ඉක්‌ම ගොස්‌ ඇත. එහෙත් මේ දක්‌වා ඔවුන්ට එරෙහිව සැකය මිස පැහැදිලි චෝදනා එල්ල වී නොතිබීම නිසාම කමාණ්‌ඩර් දසනායකගේ බිරිඳ ඇතුළු දරුවෝ මෙසේ තමන්ට සිදුව ඇති අසාධාරණය එක්සත් ජාතීන්ගේ නියෝජිත පිරිසට ලිතව ඉදිරිපත් කරන්නට සූදානම් වූහ.
ඒ අනුව මේ නියොජිත පිරිස මෙරටට පැමිණි දිනයේ සිට කොළඹ එක්සත් ජාතීන්ගේ කාර්යාලයට අදාළ ඊමේල් ලිපිනය ඔස්‌සේ එහි නිලධාරීන් සමඟ සම්බන්ධ වු ඔවුන් තමන්ට අදාළ නියෝජිත පිරිස හමුවීමට අවස්‌ථාවක්‌ ලබා දෙන ලෙස ඉල්ලිම් කළේය. එහෙත් එහිදී ඔවුන්ට එක්සත් ජාතින්ගේ කොළඹ කාර්යාලයෙන් පවසා තිබුණේ එම නියෝජිතයන් හමුවීමට ඉඩක්‌ ලබා දිය නොහැකි නිසා අවශ්‍ය නම් ඉදිරිපත් කිරීමට ඇති පැමිණිල්ල ඊමේල් මගින් යොමු කරන ලෙසය. ඔවුන් කී ලෙසම, මේ රණවිරු බිරිඳ හා දරුවන් පැමිණිල්ල ඊමේල් කළේය. එය සිදු වන්නේ අදාළ නියොsජිත පිරිස ශ්‍රී ලංකාවට පැමිණි විගසමය.
එහෙත් එසේ පැමිණිල්ලක්‌ ඉදිරිපත් කර තිබියදීත් එම නියෝජිතයන් නිකමටවත් මේ නාවික විරුවන් පිරිසට සිදුව ඇති අවනඩුව බලන්නට ඔවුන් රඳවා සිටින වැලිකඩ බන්ධනාගාරයට නොගියේය. එක්සත් ජාතීන්ගේ හා අදාළ නියෝජිත පිරිසේ නිරුවත ලොවට හෙළිවීමේ කතාව ඇරඹෙන්නේ එතැනිනි.
“ඔව්. අපි පැමිණිල්ල කොළඹ යූ. එන්. කාර්යාලයට යෑව්වට ඔවුන් නිකමටවත් ඩීකේපී දසනායක, සුමිත් රණිසංහ ඇතුළු නාවික හමුදා නිලධාරීන් පිරිස බලන්න ගියේ නැහැ. පස්‌සේ අපිට ආරංචි වුණා මේ නියෝජිත පිරිස මාධ්‍ය හමුවක්‌ කැඳවල කියලා.
“අපි ගියා අපේ පැමිණිල්ලත් අරගෙන එතනට. ඒක තිබුණේ බීඑම්අයිසීඑච් එකේ. අපි යනකොට එතන දෙමළ තරුණියක්‌ හිටියා. අපි එයාට අපේ වුවමනාව කිව්වහම ඕක මට දෙන්න මම නියෝජිතයන්ට පැමිණිල්ල භාර දෙන්නම් කියලා ඇය කිව්වා.
“ඒකට අපි කැමති වුණේ නැහැ. පස්‌සේ මාධ්‍ය සාක්‌ච්චඡාවට පෙර නියෝජිත පිරිස රැඳී සිටිය කාමරයෙන් එළියට ආපු තවත් දෙමළ තරුණියක්‌ අපේ පැමිණිල්ල තමන්ට දෙන්න කියල කිව්වා. අප ඒකත් ප්‍රතික්‍ෂෙප කළා.
මේ අතරෙදී අප හිටපු තැනට ආව දෙමළ මාධ්‍යවේදිනියක්‌ අපේ පැමිණිල්ල ඇයට දෙන්න කියලා ඉල්ලා සිටිය. එවෙලේ මා ඇයට කිව්වා අප ආවේ නියෝජිත පිරිස හමුවන්න කියලා. මම එහෙම කිව්ව විතරයි මේ මාධ්‍යවේදිනිය ඉතාම පහත් විදිහට අපට කතාකරන්න පටන් ගත්තා. ඇය විවිධ කතා කිව්වා.
මේ අතරේ එතන හිටපු ආරක්ෂක නිලධාරීන් පිරිසක්‌ ඇවිත් මාවයි, දරුවෝ දෙන්නයි, කමාණ්‌ඩර් සුමිත් aරණසිංහගේ දරුවන්වයි නියෝජිත පිරිස රැඳී සිටි ශාලාවෙන් එළියට දැම්මා. සුමිත්ගේ බිරිඳ රෝගීව රෝහල්ගතව සිටින නිසා ඇයට මේ අවස්‌ථථාවට එන්න බැරි වුණා.
එහෙම එළියට දැම්මට පස්‌සේ මාධ්‍ය සාකච්ඡාව අවසන් වෙලා නියෝජිත පිරිස එළියට එනකොට අපේ පැමිණිල්ල ඉදිරිපත් කරන අදහසින් මායි දරුවොයි එම ස්‌ථානයේ රැඳී සිටියා. ඒත් ඔවුන් අවේ නැහැ. කොළඹ එක්සත් ජාතීන්ගේ කාර්යාලයේ නියෝජිතයෙක්‌ ඇවිත් අපට කිව්වා අපේ පැමිණිල්ල භාර ගන්න බැහැ කියලා.
මුලින්ම අපෙන් ඇහුව ප්‍රශ්නය තමයි අපි ඉදිරිපත් කරන්නේ එලිටීටීඊ එක ගැන පැමිණිල්ලක්‌ද කියන එක. එහෙම එකක්‌ නෙවේ කිව්ව තැන ඉඳන් තමයි මේ සියල්ල සිද්ධ වුණේ. ඔවුන් පැමිණිල්ල භාර ගැනීමට බැහැ කිව්ව නිසා පස්‌සේ මගේ දුව එය මාධ්‍ය හමුව පැවත්වෙන කාමරයට රැගෙන ගොස්‌ ඔවුන්ට ලබා දෙන්න උත්සාහ කළා. එවිට ආරක්ෂක අංශයේ පිරිස ඇතුළට යන්න දෙන්න බැහැ කියලා දුවව ඉවත් කළා. ඔන්න ඔය ටික තමයි එදා එතනදී සිදු වුණේ.
මේ මාධ්‍ය හමුවේදී එක්සත් ජාතීන්ගේ නියෝජිත පිරිස සහ අනෙකුත් නිලධාරීන් හැසිරුණු ආකාරය එසේ අපට හෙළි කළේ නාවික හමුදා හිටපු මාධ්‍ය ප්‍රකාශක ඩීකේපී දසනායක මහතාගේ බිරිඳය. දසනායක මහතාගේ දියණිය මාධ්‍ය අමතමින් තමන්ට සිදුවූ අසාධාරණය ලොවට කියන්නේ මේ අවස්‌ථාවේදීය. එහිදී එක්සත් ජාතීන්ගේ විශේෂ නියෝජිත බෙන් එමර්සන් තමන්ගේ පියා සිරගත වීම පිළිබඳ සතුට ප්‍රකාශ කළ බවක්‌ද මේ දියණිය පැවසුවාය.
ඒ හමුවේ බෙන් එමර්සන්ගෙන් අහන්නට අපටද ප්‍රශන්යක්‌ ඇත. ඒ අනේ මහත්යෝ ලෝකයට අමූලික බොරු කියා ඉරාකයටයි ලිබියාවටයි ගහලා සදාම් හුසේන්වයි, ගඩාබිවයි අමු අමුවේ මරපු උන්ව සිරගත කරනු දැකීම තමන්ගේ ආශාව කියන්නට ඔය ඇට නැති නොසෙල්වෙන්නේ ඇයිද කියාය.
එසේම එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් කොමසාරිස්‌ සෙයිද් අල් හුසේන් මහත්තයෝ, මෙවර ලංකාවට පැමිණි එක්සත් ජාතීන්ගේ නියෝජිත පිරිසේ කෙරුවාව තිබුණේ මෙතැන නම් අපට ඔබෙන් අසන්නට ඇත්තේ මානව හිමිකම් කඩතුරාවට මුවා වී කෝටි දෙකක්‌ ඉක්‌මවූ සමස්‌ත ශ්‍රී ලාංකිකයන්ට නුඹලා යළිත් ලේ කඳුළු උරුම කර දෙන්නේ කවදාද?
රණවිරුවන් පසෙක තබා පක්‍ෂග්‍රාහිව කොටි සිරකරුවන් බලන්නට ගිය මේ නියෝජිත පිරිස අවසානයට කීවේ ඔවුන්ගේ පුද්ගලික නිදහසට බලධාරීන් ගරු කර නැති බවකි. අනේ මහත්වරුනි, නුඹලා මේ අපට කියන්නේ ජාතියට බෝම්බ ගහපු එවුන් ඉදිරියට ගොස්‌ කරේ ලේන්සුව අතට ගෙන කාණුවට බැහැපන් කියාද?
සමන් ගමගේ – දිවයින