ඥානසාර හිමියන්ට භාරදුන් රාජකාරිය කිරිගහට ඇන්නා මෙන් ඉටුකරණ බව සිංහල බෞද්ධ විරෝධී පිරිස් හොඳින්ම දනී.

සුද්දගෙ නීතිය අපිට එපා – පලවෙනි කොටස

වයිට් මෑන්ස් බර්ඩන්

ලංකා කොලනියේදී සුද්දාගේ උරචක්රමාලය වූයේ පන්සල හා ගැමියා අතරවූ ගහට පොත්ත වැනි බැඳීමය. ඔවුන්ගේ බර්ඩන් එක එය කඩාකප්පල් කරන්නේ කෙසේද යනුය.

‘සුද්දගෙ නීතිය අපිට එපා’ යන්න විශාල අර්ථයක් ඇති කියමනකි. එය බිඳහෙලිය නොහැකි මතවාදයකි. එය පදනම් කරගෙන මෑත ලංකා ඉතිහාස කතාව වුවද ලියන්නට හැකිය. මෙම කියමන නිල වශයෙන් හෝමාගම මැජිස්ට්රේට් රංග දිසානායක මහතාට ඉදිරිපත් කලේ බොදු බල සේනාවේ ගල්බොඩ අත්තේ ඥානසාර හිමිඳුන් විසින්ය. එය, එක රටක්, එක නීතියක් නමැති කාසියේ අනිත් පැත්තය. මේ නිසා එක රටක් එක නීතියක් සඳහා පත්කල ජනාධිපති කාර්ය සාධක බලකායේ සභාපති ලෙස ඥානසාර හිමියන් පත්කිරිම දිවයිනේ සිංහල බෞද්ධ ජනයාට ලබාදී ඇති අගනා අවස්ථාවකි, ජයග්රහණයකි. 1956 දී අගමැති බණ්ඩාරණායකට සිංහල භාෂාව සම්බන්ධයෙන් ගන්නට සිදුවූවා මෙන්, මෙය 1815 න් පසුව දිගටම වරින් වර මතුවී යටවී ගිය ජාතික ‘නිදහස්’ සටනක ප්රතිපලයක් ලෙස, කයිරාටික පක්ෂ දේශපාලක බිස්නස්කාරයෙක් නොවූ ජනාධිපති ගෝඨභයට ප්රමාදවී නොව කල්තියාම, රුවන් වැලි මහාසෑය අබියස දීම 2018 දී ගන්නට සිදුව තිබූ තීරණයක් විය. ඔවුන් දෙන්නාම පිළිවෙලින් යුග දෙකක, ජාතික අරගල අවස්ථා දෙකක, වින්නඹුවන් පමණය. 1505 ට කලින් ලංකා ඉතිහාසය පසෙකට තබා, 1798 න් පසු කාලය ගත්තොත්, එය එක් අතකින් රටේ පන්සල් හා අනිත් පැත්තෙන් සුද්දන්-කළුසුද්දන් අතර ඇතිවූ සනාතන අරගලයක කතාන්තරයකි. මේ නිසා මෙම ජාතික රාජ්යපාලන කාරිය සඳහා මතවාදී නායකත්වය දීමට සුදුසුම පුද්ගලයා පත්කර ඇත. සියළු සත්වයෝ (මිනිසුන් පමණක් නොව) නිදුක්-නිරෝගී-සුවපත් වේවා යන්න සිංහල බෞද්ධයින්ගේ පුද්ගලික හා පොදු අභිලාශයය. ගස් ගල් වලට පවා කෘතගුණපූර්විකවීම බුදු දහමින් දෙන ආදර්ශයයි.

සිංහල බෞද්ධ අන්තවාදය

මේ දිවයිනේ පැවති සිංහල බෞද්ධ රාජ්යය තුල දෙමළ, මුස්ලිම් හෝ හින්දු ඉස්ලාම් භේදයක් නොවීය. සිංහලේ රට තුල දමිල හා මුස්ලිම් ජනයා හා 1551 ට පසුව සිට බිහිවූ ක්රිස්තියානි ජනයා සමානයන් සේ ජීවත් විය. සිංහලේ රජු පෘතුගීසීන් හා ලන්දේසීන් විසින් ඝාතනයට ලක් කල ඉස්ලාම් හා කතෝලික සරණාගතයින්ට පිහිට විය. මුහුදුබඩ තීරයෙන් පිටත රට තුල දැන් තිබෙන කතෝලික හා මුස්ලිම් ගම්මාන එහි ප්රතිපලයකි. පොලොන්නරුව සමය වනවිට ගවයා සඳකඩ පහණින් ඉවත් කලේ හින්දු භක්තිකයින්ට ගරු කිරීමක් වශයෙනි. 1883 කොටහේන කතෝලික-බෞද්ධ ගැටුම හා 1915 සිංහල-මුස්ලිම් කෝලාහලය හා ජී. ජී. පොන්නම්බලම්ගේ කට කැඩිච්ච කතාවක් නිසා ගම්පොල ඇතිවන්නට ගිය සිංහල-දමිල ගැටුම හැර ලංකා ඉතිහාසයේ, යුරෝපයේ මෙන් ජාති-ආගම් ගැටුම් සිදුවී නැත. එය 1832 දී ඇරඹුණ කෝල්බෲක් කොමිෂමේ ජාතිවාදී නියෝජන ක්රමය තුලින් මතුවූ බෙදා පලනය කිරීමේ න්යායයේ නිෂ්පාදනයකි. ත්රිපිටකයේ හෝ ධම්මපදයේ හෝ පන්සිය පනස් ජාතක පොතේ හෝ ජාතික වාදයකට මිස ජාති වාදයකට ඉඩක් නැත. බුදු දහමේ කියන්නේ එව බලව මිස, එව අදහව (come and examine, not come and believe) කියා නොවේ. මෙම ලිපිවලදී සිංහල බෞද්ධයින් ගැන සඳහන් කරන්නේ සුද්දගෙ නීතියෙන් අසාධාරණයක් සිදුවූයේ ඔවුන්ට නිසා මිස සෙසු ජනවර්ග වලට නොවන නිසාය. ධර්මපාලතුමාවත්, සෝම හාමුදුරුවන්වත්, බොදු බල සේනාවවත්, සිංහල බෞද්ධ නොවන අයට වෙනස්කම් කරන්නට යෝජනා කර නැත.

මේ ආකාරයට රටේ ඉතිහාස කතාව දෙස බලන විට, දිවයිනේ සිංහල බෞද්ධ ශිෂ්ටාචාරයට, උරුමයට, හතුරුව, රට කැබලි කිරීමේ ව්යාපාරයට දැන හෝ නොදැන මුක්කු ගහන පිරිස්, දේශීය හා විදේශීය බලවේග, ඥානසාර හාමුදුරුවන්ගේ මස් රාත්තලම ඉල්ලා 2012 මැයි මාසයේ සිටම බෙරිහන්දුන් පිරිස්, වෙඩි වැදුන ඌරන් මෙන් දැඟලීම පුදුමයට කරුණක් නොවේ. මේ වනවිට එම පත්කිරීමට පක්ෂව ලියූ එකම පුද්ගලයා මහාචාර්ය නලින් ද සිල්වා පමණය. මෙහිලා සෙනාලි වඩුගේ විසින් ලංකාවෙබ් වෙබ් අඩවියට ඔක්තෝබර් 27 දා ඉංග්රීසියෙන් ලියන ලද ලිපියකින් අසා ඇති ප්රශ්ණ එහි සිංහල අනුවාදයක් ලෙස පලකලොත් එය සිංහල බෞද්ධ ජනයාගේ ඇස් අරවනවා නිසැකය LankaWeb – Regime Change & Constitutions – Is Sri Lanka ready? . මෙවැනි පසුබිමක් යටතේ සුද්දගෙ නීතිය අපිට එපා යන මාතෘකාව, නීති විද්යාව- භූගෝල විද්යාව-බුද්ධාගම යන ත්රිකෝණය (ත්රිත්වය) තුල විමසා බැලීම සුදුසු යයි මට සිතේ. මෙම ලිපිය එහි පලවෙනි කොටසය.

එවැනි කාර්ය සාධක බලකායක් (1 ) අනවශ්යය (2 ) එයට පත්කර ඇති සාමාජිකයින් හෙවත් එහි සංයුතිය, දෝෂ සහිතය (ව්යවස්ථා නීති ව්ශාරදයින්/දමිළයින්/කාන්තාවන් නැත) (3 ) ඥානසාර හිමියන්ට එය භාරදීම නුසුදුසුය යනුවෙන් නඟන අදෝනා, නහයෙන් ඇඬීම් අතරින්, කර්කශ, දුෂ්ට, කුහක, අපහාසාත්මක හා අසාධාරණම වන්නේ 3 වැන්නය. මෙහිදී අපට වැදගත් හාමුදුරුවන්ගේ මස් රාත්තලම ඉල්ලීමේ ඇති කෙටි ඉතිහාස කතාව හා එහි අසාධාරණ කමය. වෛරයෙන් අන්දවූ අඳබාල පිරිස් මැද සිටින න්යායාචාර්ය පඬිතුමා දයාන් ජයතිලකය. පුදුමය නම් සේපාල් අමරසිංහ, සුදත්ත තිලකසිරි හා නාගානන්ද කොඩිතුවක්කු වැනි අය පවා වලිගේ පාගා ගෙන තිබීමය. විග්නේශ්වරන්, ඒබ්රහම් සුමන්තිරන් ශිවාජිලිංගම්, රාවුෆ් හකීම්, ජෙහාන් පෙරේරා, පාකියසෝති, රාසමානික්කම් කොළුවා හෝ අලි සබ්රිගේ ක්ෂණික විලිරුදා තේරුම් ගත හැකිය.

හිත හොඳ ගෑණු

සුද්දන් සමඟ එකතුව අනාගාරික ධර්මපාලතුමාට වටකරගෙන පහරදුන්නේ බෞද්ධ යයි කියාගත් දේශපාලක සිංහල කළු සුද්දන්ය. ඩී. ඇස්. සේනානායක පමණක් නොව ඩී. බී ජයතිලක පවා මෙම පාප කර්මයට හවුල්කාරයෙක් විය. 2003 දෙසැම්බර් 12 දා රුසියාවේදී සැකකටයුතු ලෙස අපවත්වූ සෝම හාමුදුරුවන් විසින් සිංහල බෞද්ධයින්ගේ අභිමානය හා දේශාණුරාගය ගොඩ නැංවීමේ ප්රතිපලයක් ලෙස මතුවූ සීහල උරුමය හා ජාතික හෙළ උරුමය ඒවා තුලට රිංගාගත් හතුරන් විසින්ම කඩාකප්පල් කර දමන ලදී. 2009 මැයි 18 දා උතුර හා නැඟෙනහිර නිදහස් කරගැනීමට සිංහල බෞද්ධ ගැමි තරුණ-තරුණියන් දායක වූයේද සෝම හිමියන් ගෙන් ලැබුණු දායාදයේ මහිමයෙනි. එසේ වුවත් යුද ජයග්රහණයෙන් සිංහල බෞද්ධයින් බලාපොරොත්තුවූ වෙනස්කම් සිදු නොවීම හේතුවෙන් ඇතිවූ අසහනයට පිළිතුරක් වශයෙන් 2012 මැයි මාසයේදී බොදු බල සේනාව බිහිවිය.

එතෙක් පැවති සිංහල බෞද්ධ සංවිධාන හා බොදු බල සේනාව අතර තිබූ වෙනස නම් එය බෞද්ධ කළුසුද්දන් විසින් ඇතිකල රාමුව/කොටුව නමැති වැට කඩාගෙන යාමය. සිංහල බෞද්ධයින්ට නායකයෙක් නැත යන ඥානසාර මතවාදය සිංහල පක්ෂ දේශපාලකයින් හා අනිකුත් නොයෙක් දේශීය හා විදේශීය ඩොලර් ඒජන්තලාට එල්ලවූ මරු පහරක් විය. මේ නිසා කළු සුද්දන්ගේ එකී නොකී සමස්ත රාජ්ය පාලන සංස්ථාවම/සංහතියම ඥානසාර විරෝධී ව්යාපාරයක් දියත් කලේය. ඊට එක් නොවූ එකම ප්රසිද්ධ පුද්ගලයාවූයේ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ පමණයයි මට සිතේ (මේ යුද්ධය දිණන්න පුළුවන් යයි කී එකම උසස් රාජ්ය නිලධාරියා වූයේද ඔහුය).

ධර්මපාලතුමාට සුද්දන් වත් නොකල අන්දමේ දීන කුමන්ත්රණ මඩ ව්යාපාරයක් හැම මට්ටමෙන්ම ක්රියාත්මකවිය. නොර්වේ රටේ ඒජන්ත කෙනෙක් යන මුසාවට මහින්ද රාජපක්ෂ, රජීව විජේසිංහ වැන්නන්ද හවුල් විය. එහි උග්රම අවස්ථාව වූයේ ලඟදීම බල සේනාව බලුකූඩුවේ දානවා යයි මිසිස් චන්ද්රිකා මුස්ලිම් රස්වීමකදී කල ප්රකාශයය. මහ රෑ ඈත කැලෑපාරකදී ඥානසාර හිමියන් අත්ඩංගුවට ගැනීමට පොලිස් බලඇනියක් කල සැලැස්ම මහජනයා මැදිහත්ව වලක්වන ලදී. දේශපාලකයින්, පොලිසිය, බාර් ඇසෝසියේෂන් හා නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුව එකතුව ඥානසාර හාමුදුරුවන් කොටුකර ගත්තේ හෝමාගම මැජිස්ට්රේට් හරහාය.

මෙම විස්තරය ලිවිය යුත්තේ උසාවියට අපහාස කර හිරේ ගිය අයෙක් ඉන් පසු ජනාධිපති සමාව ලබා ඇවිත් එක නීතියක් හදන්නේ කෙසේද යනුවෙන් ගොබෙල්ස් න්යාය අනුව ගිරවුන් මෙන් ලියන, කියන අයට සත්ය කතාව මතක් කර දීමටය. බොරු කාරයින් නිරුවත් කිරීමටය. නඩුකාරයින් යනු ලෝභ-ද්වේශ-මෝහයෙන් පිරි පංචස්කන්ධමය. ඔවුන්ගේ නඩුතීන්දු බයිබල් හෝ කෝරාන වාක්ය නොවේ. නඩු තීන්දු සද්භාවයෙන් විවේචනය කිරීම ලෝකය පුරාම සිදුවන දෙයකි. එය නීති විද්යාවට කරණ සේවයකි. මේ අනුව යමින් ඥානසාර හිමියන්ට රටේ උසාවි ක්රමය-නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුව කල නීතිවිරෝධී ක්රියාවලිය මා විසින් විග්රහ කර එය ලංකාවේ සුප්රිම් උසාවියට, ඇපැල් උසාවියට, නීතිපතිට, බාර් ඇසොසියෙෂන් එකට, කොළඹ නීති පීඨයට, අධිකරණ අමාත්යාංශයේ ලේකම්ට හා වෙනත් බොහෝ අයට ඊමේල් මඟින් යවන ලදී.

2019 ජනවාරි 22 ලංකාවෙබ් වෙබ් අඩවියේ පලවූ එම වාර්තා ලිපියට ලින්ක් එක පහතින් ඇත.
LankaWeb – Six lawyers and a monk: importance of impotence

එහි විස්තර කර ඇති අන්දමට මෙම ඥානසාර නඩුව හා නඩු තීන්දුව මුළු ලෝකයේම නිග්රහයට පාත්ර විය යුතු අධිකරණ විකෘතියක් යයි මම සිතමි (වාර්තාවට අමුණා ඇති විඩියෝ කොටස් අසා බලන්න). එය හුදෙක් නීතීඥයින් හය දෙනෙක් හා සුප්රීම් උසාවියේ දෙන්නෙක් එකතුව, ඥානසාර නම් පංචස්කන්ධයට කල හානියක් නොව, සිංහල බෞද්ධ ජනයාගේ සර්වාධිපත්යය කොල්ලකා ගැනීමක් වන්නේය. මුළු නඩුවම බොරුව මත ගොඩ නැඟුණකි. ස්වාභාවික යුක්ති ධර්මය යන රීතිය අමු අමුවේ ගිල දැමීමකි. එක උදාහරණයක් පමණක් මෙසේය. රට බේරාදුන් සිංහල රණවිරුවන් වෙනුවෙන් සාධාරණ ලෙස මැදිහත්වූ හාමුදුරුනමකට බරපතල වැඩ සහිත වසර 19 ක සිර දඬුවමක් දුන් විට ඊට විරුද්ධව සුප්රීම් උසාවියට පෙත්සමක් ඉදිරිපත් කිරීමට අවසර ඉල්ලා සුප්රිම් උසාවියට ආයාචනයක් ගොනුකරණ ලදී. එහි නඩුකාරයින් තුන් දෙනාගෙන් දෙන්නෙක් එය ප්රතික්ෂේප කිරීමට තීරණය කලේය. ඒ දෙන්නාගෙන් එක් අයෙක් තමන් බාර් ඇසෝසියේෂන් එකේ සිටියදී ඥානාසාර හිමියන්ට හා බොදු බල සේනාවට විරුද්ධව බලවත් ලෙස ක්රියාකල අයෙක් විය. මොහු එම ආයාචනය ඇසීමෙන් ස්වකැමැත්තෙන්ම ඉවත් විය යුතුව තිබුණි. එසේ නැත්නම් ඥානසාර හිමියන්ගේ නීතීඥයා එය පෙන්වා දිය යුතුව තිබුණි. ලංකාවේ නීතීඥයෝ නඩුකාරයින්ට බය බව රටම දනී.

කොසොල් රජතුමා දුටු සීන දාසැය

සිංහල බෞද්ධ විරෝධී පිරිසගේ අමන්දානන්දයට හේතුවූ මෙම විකෘති අධිකරණ තීන්දුව, ලඟදීම අපි බල සේනාව බලු කූඩුවේ දානවා යන මිසිස් චන්ද්රිකාගේ ප්රකාශයට අනුකූල විය. මෙම විකෘති පිරිසගේ හැසිරීම් රටාව උසාවියට පරිබාහිර යම් කාරණාවලින් සක්සුදක්සේ තහවුරුවේ. පසුකාලයක රන්ජන් රාමනායක නම් අන්දමන්දවූ පුද්ගලයා කලා මෙන් ඥානසාර හිමියන් තමන්ට සමාව දෙන ලෙස කාටවත් බැගෑපත්වූයේ නැත. තමන් ජාතිය වෙනුවෙන් කරණ ක්රියා වරදවල් ලෙස උන්වහන්සේ සළකන්නේ නැත. ඒවා සුද්දගෙ නීතිය යටතේවත් වැරදි නොවේ. එසේ නැතිනම් නම් ධර්මපාලතුමා සිටිය යුතුව තිබුණේ මහජනයා අතර දේශනා දෙමින් නොව හිරගෙදරය. හාමුදුරුවන් නිදහස් කරණ ලෙස ඉල්ලා සිටියේ අසාද් සාලි, හිස්බුල්ලා, (හකීම්?) යන අයත් රවි කරුණානායකත්ය. ඒ පාස්කු ප්රහාරයට පසුව හාමුදුරුවන් තවදුරටත් හිරේ තබන්නට හැකි ආත්ම ශක්තියක්, රනිල්ට, චන්ද්රිකාට හෝ මෛත්රීපාලට නොතිබුණු නිසාය.

ඊට කලින් හාමුදුරුවන් නිදහස් කරන්නට එපාය යන පෙත්සමට මුලින්ම අත්සන් කලේ රනිල්ගේ බිරිඳ මෛත්රීය! මාක්ස්වාදය, ඉස්ලාම්, ක්රිස්තියානි ලබ්ධි වලින් කරන්නේ අනුගාමිකයින් බිහිකිරිම මිස එව බලව යන ස්වාධීන, විචක්ෂණ මනසක් වර්ධනය කිරීම නොවේ. බුද්ධාගමට පහරදීමේ ව්යාපාරයෙන් හදන්නේ එවැනි පඹයින්, රොබාට්ලා, එහෙයියන් ගෙන් පිරි රටක් කරා හෙමින් හෙමින් මිනිසුන් දක්කාගෙන යාමය. එසේ නැත්නම් ලෝකයේ ප්රථම වරට තමන්ගේ රටට විරුද්ධ යෝජනාවට පක්ෂවු මංගල සමරවීර මියගියවිට ඔහුට ස්ත්රෝත්ර ගයන්නේ කවුද? සුනිල් පෙරේරා කරේ තියාගන්නේ කවුද? මේවාට කියන්නේ කොසොල් රජතුමාගේ හීන සැබෑවෙනවා කියාය.

ජනාධිපති ප්රේමදාස මියගිය විට රතිංඥා පත්තුකල පිරිස දැන් පුතානෝ පිටුපසින් යමින් සිටී. සජිත්ට අනුව රංජන්ට සමාව දීමට අවශ්ය ඔහු හිරේ සිට උපාධියකට පාඩම් කරන නිසාය! රන්ජන් රාමනායකට සමාව දෙන ලෙස කියන අය ඔහුට දුන් අවුරුදු 4 සිර දඬුවම අසාධාරණ හා මානව අයිතිය කඩකිරීමකැයි කියමින් නීතිය වෙනස් කිරීමට හෝ අළුත් නීතියක් ගේන්නට කියයි. උසාවි තීන්දුව දුන් පසුව උසාවි භූමියේ සිටම මුන් හොරු යයි වහසිබස් දෙඩවූ රංජන් වෙනුවෙන් ඉදිරිපත්වූ පිරිස්, ඥානසාර හිමියන්ට අවුරුදු 19 ක බරපතල වැඩ සහිත සිරදඬුවමක් දීම ගැන නිහඬව සිටියේ හාමුදුරුවන්ගෙන් පිළිඹිඹුවන සිංහල බෞද්ධ උරුමයට ඔවුන්ගේ ඇති දැඩි, දුෂ්ට වෛරය නිසාද? පොසොන් කියන්නේ ලංකාවට එල්ලවූ පලවෙනි ආක්රමණය යයි කිව හැක්කේ සටන් විරාම ගිවිසුමකින් රට පාවාදුන්, රට කැබලිකිරීමට සූදානම් අයෙකුට පමණය. රනිල්, රාජිත, අනුර කුමාරලාගේ හා උලමා සභාවේ ඩබල්ගේම් රටට එළිකලේ ඥානසාර හාමුදුරුවෝය. නිලධාරීන් රට කොට උඩ යවන්නට සදන බව නිර්භයවම කියන්නේද උන්වහන්සේ පමණය.
කතෝලික රදගුරු සමුළුව, දෙමළ මුස්ලිම් දේශපාලන පක්ෂ හා, සිංහල-දෙමළ ක්රිස්තියානි හා මාක්ස්වාදී පංචස්කන්ධ වනාහි මේ යුද්ධය නම් කවදාවත්ම දිණන්න බෑ කියූ පිරිස්ය. ඥානසාර හිමියන් දඩමීමා කරගෙන ඔවුන් නඟන චෝදනාවලට වලට යටින් ඇත්තේද 1815 න් පසු ක්රියාත්මකවූ සිංහලයගේ රට කැබලිකිරීමේ න්යායපත්රය මය. මුලතිව් ගුරුකන්ද විහාරයේ ආදාහන ප්රශ්ණයේදී මුළු රටේම හාමුදුරුවරු අසරණවී තුෂ්ණිම්භූතව සිටියදී එයට මැදිහත්ව, දැන් සුද්දගෙ නීතිය යටතේ චූදිතයෙක් වී සිටින්නේද ජාතියේ ප්රණාමය හිමිවිය යුතු ඥානසාර හිමියන්මය. තමන්ට භාරදුන් රාජකාරිය හාමුදුරුවන් විසින් කිරිගහට ඇන්නා මෙන් ඉටුකරණ බව සිංහල බෞද්ධ විරෝධී පිරිස් හොඳින්ම දනී.

චන්ද්‍රසිරි ජයවික්‍රම – LL.B., Ph.D.